o. (-en), volksvermaak, m.n. in Spanje en Zuid-Amerika, waarbij mensen tegen een stier, of stieren onderling vechten ⓔ De oorsprong van het stieregevecht ligt wellicht in het Midden-Oosten. In de middeleeuwen was het een geliefd ridderspel van christenen en Moren.
Langzamerhand werd het aan beroepsvechters toevertrouwd. In de 17e eeuw werden regels voor de stieregevechten opgesteld. Het gevecht kan in vier bedrijven worden verdeeld:1. de speciaal gefokte stier wordt geprikkeld en afgemat door de manipulaties met grote rode doeken van de capeadores;
2. de stier wordt door een bereden picador tot razernij gebracht door steken met een grote lans;
3. de banderilleros steken de stier een aantal 65 cm lange lansen (voorzien van weerhaak en vaantje) in de nek;
4. de eigenlijke torero of matador prikkelt de stier met de muleta (rode doek aan een korte stok), wijkt volgens de voorgeschreven regels uit en doodt het dier tenslotte met een korte stoot van de espada (stootdegen) achter de hoorns tussen de beide schouderbladen. In de 19e eeuw werden in de meeste Spaanse steden stadions voor de stieregevechten gebouwd. Ook Zuid-Frankrijk kent stieregevechten; ook wel als behendigheidsspel voor jonge mannen met jonge stieren, waarbij aan het dier geen letsel mag worden toegebracht.
