Ned. stichting, gevestigd te Utrecht, die zich ten doel stelt landbouwgronden met de daarbij behorende opstallen te kopen en tijdelijk te beheren, om op deze wijze te bevorderen dat deze, uit een oogpunt van het algemeen belang, de meest gewenste bestemming krijgen. De financiering geschiedt door het Ministerie van Landbouw en Visserij.
In het bestuur zijn de overheid en het landbouwbedrijfsleven gelijkelijk vertegenwoordigd. Aanvankelijk was de SBL werkzaam als grondbeherende instantie bij het herstel en de compensatie van oorlogsschade aan landbouwgronden. Na de stormramp van 1953 kreeg zij een soortgelijke functie bij het herstel en de verbetering van de landbouwstructuur van de geïnundeerde gebieden. Na de invoering van de Ruilverkavelingswet 1954 werd de SBL in een groeiend aantal ➝ruilverkavelingen ingeschakeld als intermediair om in deze gebieden structurele verbeteringen te kunnen doorvoeren. Verwerving van grond geschiedt door kopen of door overneming van pachtrechten in landinrichtingsgebieden. Ook via diverse andere wegen kan grond worden verkregen zoals bij beëindigingsregelingen van het Ontwikkelingsen Saneringsfonds voor de Landbouw, de afkoop van toedelingsrechten en bij verplaatsing van bedrijven uit landinrichtingsgebieden naar de IJsselmeerpolders. In 1968 vond een verdere uitbreiding van het werkterrein plaats door de aanvaarding van de opdracht van de ministeries van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening en Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk, tot het aankopen van gronden in de bufferzones tussen de grote steden (Midden-Delfland, Spaarnwoude) en voor de realisering van reservaten op het gebied van natuuren landschapsbescherming, evenals uitbreiding van het bosareaal.Ook verleent SBL medewerking bij het opstellen van beheersregelingen met vergoedingen voor boeren, die in landinrichtingsgebieden hun bedrijfsvoering mede moeten afstemmen op doeleinden van natuuren landschapsbeheer.
