o. (-s), (ook: mortaliteit), het cijfer dat de verhouding aangeeft van het aantal overledenen in een bepaalde periode tot de totale bevolking.
(e) Het ruwe sterftecijfer is het aantal sterftegevallen dat zich onder een bevolking van een omschreven gebied in een bepaalde periode (meestal een jaar) heeft voorgedaan, gedeeld door het gemiddelde aantal zielen van die bevolking in die periode (dat jaar) x 1000. In het gestandaardiseerde sterftecijfer zijn verschillen in groepssamenstelling verdisconteerd, m.n. in leeftijd en sekse. Het (ruwe) sterftecijfer is in Nederland gedaald van ca. 18 (per 1000) in 1900 tot ca. 8,2 in 1978; in België van 19,2 tot 11,69. Door de inmiddels opgetreden vergrijzing van de bevolking van beide landen zijn de cijfers uit 1900 niet zonder meer vergelijkbaar met de huidige.
