[→Gr.], v./m. (-s), stenen zuil of plaat met inscriptie.
(e) De stèle diende als grenssteen, voor het optekenen van wetten en vooral als grafmonument. In die laatste hoedanigheid kwam zij vaak voor in Egypte (in eenvoudige vorm) en in Griekenland (meestal voorzien van reliëfwerk). Vanaf de 4e eeuw v.C. raakte de stéle in onbruik.
LITT. G.Richter, The archaic gravestones of Attica (1961).
