v./m.,
1. mondspruw (stomatitis mycotica), een oppervlakkige ontsteking van monden keelslijmvlies, waarbij witte vlekjes optreden (e);
2. resorptiestoornis door slijmvliesafwijkingen in de dunne darm, bij kinderen →coeliakie genoemd; men kent de inheemse en de tropische spruw.
(e) Spruw is een zeer pijnlijke ontsteking van monden keelslijmvlies, waarbij witte vlekjes optreden. De verwekker is de schimmel Candida (Monilia) albicans, die normaal in de mondholte voorkomt en alleen bij verminderde weerstand spruw veroorzaakt. Spruw komt o.a. voor bij zuigelingen, bij ernstig zieken, of na gebruik van bepaalde antibiotica. Spruw geneest meestal door goede mondhygiëne en medicamenteuze behandeling.
