Duits filosoof, psycholoog en pedagoog, *27.6.1882 Grosslichterfelde (bij Berlijn), †17.9.1963 Tübingen. Spranger werd in 1920 hoogleraar te Berlijn en in 1946 te Tübingen.
Hij zag zijn werk als ‘filosofische’ pedagogiek en bediende zich van de ‘verstehende’ geesteswetenschappelijke methode. Zijn hoofdthema was de verhouding tussen de individuele persoon en de bovenindividuele cultuur. Spranger onderscheidt in de cultuur zes waardengebieden, waarmee voor de mens zes ideaaltypen overeenkomen: 1. de theoretische
2. de esthetische;
3. de religieuze;
4. de economische;
5. de sociale;
6. de politieke mens.
Dit waren voor Spranger slechts typen en geen karakteriseringen van een individualiteit. Opvoeding is een laten ontdekken van en inleiden in deze waardengebieden. LITT. H.Weneke, E.Spranger-Festschrift (1957).
