m. (-en),
1. gladharige jachthond, afgericht om het wild op te lopen; ook hond die afgericht is om sporen te volgen voor politieonderzoek (e);
2. politiehandlanger.
(e) De politie gebruikt de speurhond wanneer een bepaalde persoon moet worden opgespoord, of een voorwerp dat door een bepaalde persoon is aangeraakt moet worden teruggevonden. In het algemeen zijn speurhonden in staat drie soorten opdrachten te vervullen:
1. het volgen van een persoon;
2. het revieren (d.w.z. het systematisch afzoeken van een bepaald terrein naar alles wat een bepaalde menselijke geur draagt);
3. het sorteren, d.w.z. het aantonen van een verband tussen een bepaald voorwerp en een bepaalde persoon (dit gebeurt bij de sorteerproef). Tenslotte zijn er speurhonden die zijn afgericht om naar bepaalde stoffen te zoeken, zoals verdovende middelen (smokkel), gas (lekkende leidingen) of explosieven (aanslagen).
