Vittorio de, Italiaans filmacteur en regisseur, *7.7.1901 Sora, ♱13.11.1974 Parijs. De Sica bracht zijn jeugd door te Napels en Rome, waar hij al vroeg toneel speelde, o.a. in de bekende toneelgroep van Tatiana Pavlova.
Sinds zijn optreden in La vecchia signora (1931) was zijn roem als filmacteur gevestigd. In 1940 regisseerde hij zijn eerste film, Rosé scarlate. Zijn vriendschap met de scenarioschrijver Cesare Zavattini (sinds 1932) leidde na de Tweede Wereldoorlog tot een succesvolle samenwerking met als resultaat een serie beroemde films die zeer hebben bijgedragen tot de bloei van het neorealisme. De Sica ging ca. 1955 weer acteren in allerlei films om financieel in staat te zijn films van eigen smaak te regisseren. Het gehalte was echter aanzienlijk minder dan van zijn films uit de eerste periode. Sinds 1968 was hij Frans staatsburger.
Films: Sciuscia (1946), Ladri di biciclette (1948), Miracolo a Milano (1951), Urnberto D (1951), Stazione termini (1953), L’oro di Napoli (1954), II tetto (1956), La Ciociara (1961), Ieri, oggi, domani (1964), II giardino dei Finzi Contini (1970), II viaggio (1974). LITT. H.Agel, V.de Sica (1964); P.Leprohon, V. de Sica (1966).
