m. (-s), instrument waarmee de kromtestraal van een oppervlak, b.v. van een lens, gemeten kan worden.
Een sferometer (afb.) bestaat uit drie spitse pootjes geplaatst als hoekpunten van een gelijkzijdige driehoek. Door het middelpunt van deze driehoek loopt een verticale schroef, voorzien van een verdeelde knop en aan de onderzijde van een spitse punt. Men plaatst de sferometer met de pootjes op het lensoppervlak, en draait de schroef zo ver, dat de spits hiervan de lens juist aanraakt. Uit de stand van de knop is de gezochte kromtestraal te berekenen. In een andere uitvoering geeft een wijzer direct de sterkte in dioptrie aan (voor één kant van een gewoon brilleglas).
