Sebastiano, Italiaans schilder en architect, *6.9.1475 te Bologna, ♱1554 te Lyon. Serlio ging in 1514 naar Rome, waar hij een leerling werd van Peruzzi.
Na de val van Rome (1527) vertrok hij naar Venetië, waar hij in de kringen van Sansovino en Titiaan verkeerde. In Noord-Italië ontwierp hij verscheidene bouwwerken in de maniëristische, classicistische stijl. In 1537 begon hij zijn serie boeken over architectuur, Tutte l’opere d’architettura, die een verstrekkende inspiratiebron vormde voor de classicistische architectuur ten noorden van de Alpen. Zijn werk was van grote invloed op het vroege oeuvre van Palladio. Als toneeldecorontwerper was Serlio van belang voor de ontwikkeling van het theater, m.n. dat van de renaissance. In zijn Secondo libro dell’ architettura (1545) ontwierp hij drie onveranderlijke eenheidsdecors voor de toen gangbare drie genres van stukken: scena tragica (tragedies), scena comica (komedies) en scena satirica (herdersspelen).LITT. B.Hewitt (red.), The renaissance stage (1958); R.Wittkower, Grundlagen der Architektur im Zeitalter des Humanismus (1969).
