[Koreaans sorabol, hoofdstad], hoofdstad van Zuid-Korea, 612 km2, 6,5 mln. inw. Administratief heeft Seoel de status van provincie.
De oude stad ligt binnen de resten van een 23 km lange stadsmuur (1396; vier poorten). In de regeringswijk staan vijf vm. koninklijke paleizen, het parlement, banken, hotels en woonhuizen. De city, die modern herbouwd is na de Koreaanse Oorlog, ontvolkt steeds meer, maar blijft het financiële (banken, beurs), commerciële (industrie, grooten kleinhandel), culturele (elf universiteiten, theaters, recreaties) en administratieve (centralistische bureaucratie) centrum van het land. De wijken rondom het centrum zijn zeer dicht bevolkt, zodat ondanks het geringe autobezit op de wegen vele opstoppingen optreden. Het ruimtegebrek maakt het noodzake lijk ook de heuvels voor woningbouw te benutten. Vooral aan de zuidoostzijde wonen 1 mln. mensen in slums.
Ondanks een grote migratie van het overbevolkte platteland is de werkloosheid slechts 1015 %. De nachtklok (0-4 uur) bestaat al sinds 1948. De regio Intsj’on-Seoel heeft 33 % van de Zuidkoreaanse industrie, m.n. textiel, apparaten, metaal, machines, schoenen, chemische produkten, drukwerk, en levert 40 % van de industriële exportwaarde van het land. Zwaartepunten in de voorsteden Jongdongpo en Songnam. Seoel is door zijn ligging vanouds een verkeersknooppunt. Over de Han ligt de langste spoorbrug van het land (1144 m). Het vliegveld Kimpo is in 1960 ten westen van de stad aangelegd.
