[Fr.], o.,
1. (filosofie) kentheoretische richting die de kennis geheel tot een activiteit van de zintuigen herleidbaar acht;
2. zinnelijkheid; neiging om naar zinnelijke aandrift te handelen.
FILOSOFIE
Het sensualisme staat tegenover het rationalisme en is een extreme vorm van empirisme. Vooral in de 18e eeuw was het een brede stroming, met als belangrijkste vertegenwoordiger de Franse filosoof E.Bonnet de CondiIlac. E.Mach maakte eind 19e eeuw een radicaal sensualisme tot een der grondmotieven van zijn filosofie.
