Deens schrijver, *22.6.1925 Skrydstrup. Seeberg studeerde litteratuurwetenschap en later archeologie.
Hij debuteerde in 1953 met een novelle en in 1956 met de roman Bipersonerne, die de invloed van Beckett en Wittgenstein verraden. Thema in zijn werk is de zinloosheid en onwerkelijkheid van doorgaans als realistisch bestempelde situaties, waaruit de mens slechts kan ontsnappen door zichzelf als uitgangspunt te nemen. Daarnaast nemen ook de outsider en het solidariteitsidee een centrale plaats in. Samen met V. Sørensen wordt Seeberg tot de vroegste Deense modernisten gerekend. Werken: romans: Bipersonerne (1956; Bijpersonen), Fugls føde (1957; Voer voor vogels), Hyrder (1971; Herders), Argumenter for benåderung (1976); novellen: Eftersøgningen (1962; De opsporing); toneelstuk: Ferai (1968).LITT. J. Bondebjerg, P. Seeberg (1972); V. Thule, P. Seeberg (1972).
