Secundair (secondair)

betekenis & definitie

[Fr.], bn. en bw., in de tweede plaats komend: van secundair belang, van ondergeschikt belang; dat is secundair, dat komt pas later; secundaire wegen, die op de hoofdwegen (primaire wegen) aansluiten, door provincies en gemeenten aangelegd; secundaire eigenschappen, die door de werking van de dingen op de organen worden teweeggebracht, als kleur, klank, smaak; secundaire geslachtskenmerken, voor de sekse kenmerkende eigenschappen die niet de eigenlijke voortplantingsorganen betreffen, b.v. de baard, de kam, manen (geslachtskenmerk); secundaire groei, die pas optreedt als de lengtegroei is geëindigd; secundaire stromen, opgewekte of inductiestromen; secundaire windingen, die waarin de secundaire stromen ontstaan; secundair koolstofatoom, dat rechtstreeks aan twee andere koolstofatomen gebonden is; het secundaire tijdvak, tweede tijdperk van de aardgeschiedenis (Trias, Jura en Krijt); secundaire gesteenten, in het secundaire tijdvak ontstaan.