[Lat.], v. (-s),
1. (geneeskunde) lijkopening; de Ned. wetgeving spreekt van sectie;
2. elk van de afdelingen waarin een vergadering, een congres enz. zich voor bepaalde werkzaamheden splitst: de Tweede Kamer is verdeeld in een aantal secties;
3. (militaria) onderdeel van een staf: personeelssectie; ook een eenheid groter dan een groep en kleiner dan een peloton; in België: ook kleinste operationele strijdgroep, b.v. bij de infanterie bestaande uit een sergeant, een korporaal en negen soldaten (groep);
4. gedeelte van een werk dat afzonderlijk wordt beheerd;
5. deel van een stadswijk. RECHT. De sectie is geregeld in de Wet op de Lijkbezorging. De overledene kan voor zijn sterven toestemming hebben verleend. Is dat niet het geval, dan kunnen de in de wet genoemde familieleden dit doen. Voorwaarde is dat de termijn van lijkbezorging niet wordt overschreden. In sommige gevallen kan verlof tot uitstel van lijkbezorging worden verleend. Voor een gerechtelijke sectie is toestemming niet vereist. In het ontwerp tot wijziging van de Wet op de Lijkbezorging wordt eveneens van het toestemmingssysteem uitgegaan, zij het dat toestemming niet vereist is als de lijkopening nodig is in het belang van de volksgezondheid, lijkbezorging.
