[Lat. scribere, schrijven, Gr. fone, geluid], m. (-s, -fonen), (ook: schrijftelefoon), vorm van telecommunicatie waarbij geschreven teksten, tekeningen e.d. via een telefoonaansluiting worden overgebracht. De scribofoon is een combinatie van een ‘elektronische blocnote', een speciale pen en een schrijftableau of beeldscherm.
Deze wordt aangesloten op een telefoontoestel. Door met de pen op de ‘blocnote’ te schrijven ontstaan elektrische signalen, die via de telefoonverbinding naar het schrijftableau van de tweede abonnee gaan en daar een beeld vormen. Voor de overdracht van de signalen is een klein deel van de telefoonfrequentieband (spraakband) gereserveerd zonder dat dit de kwaliteit van het gesprek nadelig beïnvloedt. Spreken en schrijven kunnen dus gelijktijdig plaatsvinden.
