o. (-tomen), (oogheelkunde) uitgevallen deel van het gezichtsveld. Soms bemerkt de patiënt zelf het scotoom als een zwarte vlek; in andere gevallen wordt het pas bij onderzoek ontdekt.
Scotomen kunnen berusten op (plaatselijke) aandoeningen van het netvlies, de gezichtszenuw of de bij het zien betrokken delen van de hersenen. Gezichtsveldonderzoek is meestal een belangrijk diagnostisch hulpmiddel. Treden scotomen op overeenkomstige plaatsen in het gezichtsveld van beide ogen op, dan betreft het een aandoening van de hersenen. Scotomen komen o.a. voor bij groene staar (glaucoom), ook wel bij migraine (zgn. flikkerscotomen).
