Oostenrijks politicus, *2.10.1800 Krumau (Bohemen), ♰5.4.1852 Wenen. Schwarzenberg was van 1838-48 gezant resp. te Turijn, Parma en Napels.
In 1848 nam hij actief deel aan de oorlog tegen Piémont en streed daarna onder Radetzky tegen Sardinië. Op aandrang van zijn zwager, generaal Windischgrätz, die het Weense Oktoberoproer (1848) neergeslagen had, werd hij in nov. 1848 eerste minister van een reactionair ministerie. Schwarzenberg stelde zich de restauratie van de absolute monarchie door het leger tot doel. Hij bewerkstelligde het aftreden van de zwakzinnige keizer Ferdinand I en liet hem door diens neef Frans Jozef I opvolgen. In 1849 octrooieerde Schwarzenberg een centraliserende grondwet, die het parlement weinig invloed liet en bovendien in 1851 weer werd afgeschaft. Zijn bedoeling was de situatie van vóór 1848 in de Habsburgse monarchie te herstellen, met het oude overwicht van Oostenrijk. Met behulp van Rusland sloeg Schwarzenberg de Hongaarse opstand neer (1849); hij dwong toen, alweer met Russische hulp, Pruisen de ‘Unionspolitik’ op te geven.LITT. R.Kiszling, Fürst Felix zu Schwarzenberg (1952).
