Oostduits schrijver, *31.10. 1921 te Schaibenberg. Schulz studeerde pedagogie.
In zijn debuut Wir sind nicht Staub im Wind (1962) zet hij zich af tegen de auteurs van de Gruppe 47 in de BRD. Schulz analyseert in dit eerste deel van een tot dusver onvoltooide trilogie de expansieve destructiedrang van een in een humanistische beschaving opgegroeid volk. Het door de ouders overontwikkelde en door de school overgecultiveerde zgn. rijke, innerlijk leven van de gemiddelde Duitser moet wel tot zelfhaat leiden, die maar al te gauw tot ongebreidelde agressie jegens anderen kan perverteren. Werken: ● Stegreif und Sattel (1967; essays), ● Der Ochsenweg (1970), ● Die Brücke (1971), ● Lea (1972).
