v.,
1. het belijden, bekennen van schuld;
2. belijdenis der zonden.
In de rooms-katholieke liturgie staat de schuldbelijdenis aan het begin van de eucharistieviering. De tegenwoordige vorm kan men nagaan tot in de 11e eeuw. In de protestantse eredienst kreeg de schuldbelijdenis geleidelijk aan een steeds belangrijker plaats, samen met de genadeverkondiging. In de nieuwere liturgische bewegingen is men tot het inzicht gekomen dat de schuldbelijdenis meer thuishoort in de voorbereiding op de dienst dan in de dienst zelf, verbonden met een gebed om Gods barmhartigheid.
