Duits filoloog en romanist, *4. 2.1842 te Gotha, ♱21.4.1927 te Graz. Schuchardt was hoogleraar te Halle (1873) en Graz (1976—1900).
Hij bestudeerde vooral de Romaanse talen en is belangrijk door zijn methodiek, etymologie en visie op het wezen en de ontwikkeling van de taal. Werken: ● Der Vokalismus des Vulgärlateins (3 dln. 1866—68), ● Kreolische Studien (1882—90), ● Über die Lautgesetze (1885), ● Romanisches und Keltisches (1886), ● Romanische Etymologien (2 dln. 1897—99), ● Baskisch und Romanisch (1906), ● Die iberische Deklination (1907), ● Der Sprachursprung (3 dln. 1919—20), ● Primitiae linguae Vasconum (1923).
