in België de benaming voor een van de aanvaardbare bewijsmiddelen in het burgerlijk recht. Dit is in tegenstelling tot het strafrecht, waar de bewijsvoering niet door de wet wordt geregeld en de vaststelling van de waarheid ter vrije beoordeling van de rechter wordt overgelaten.
Het schriftelijk bewijs kent in België de volgende bewijsmiddelen: de authentieke akte (artt. 1317,1321 BW), de onderhandse akte (artt. 1322, 1328 BW) en verscheidene andere geschriften (b.v. koopmansboeken, huishoudboekjes, brieven, akten van erkenning). Authentieke en onderhandse akten moeten, om als schriftelijk bewijs te dienen, een identieke voorwaarde vervullen, nl. dat zij door de partijen ondertekend zijn. Dan hebben zij beide volledige bewijskracht, tot tegenbewijs toe, zelfs tegenover derden. In Nederland heet dit: geschrift in rechte.
