Oostenrijks schrijver, *15.5.1862 Wenen, †21.10.1931 Wenen. Schnitzler was arts en bevriend met S.Freud en T.Mann.
Zijn werk is een typisch produkt van het Weense fin-de-siècle: elegisch–geresigneerd en tevens sceptisch–ironisch van toon, psychologisch uiterst subtiel met een lichte nadruk op het erotische. Zijn veelgespeelde toneelstukken bestaan uit losse scènes, die slechts summier bepaalde episodes uit een epische handeling aanduiden. In Leutnant Gustl (1901) en Fräulein Else (1924) probeerde hij de mogelijkheden van de monologue intérieur uit.Werken: toneel: Anatol (1893), Liebelei (1896), Der grüne Kakadu (1899), Der Schleier der Beatrice (1900), Der einsame Weg (1904), Das weite Land (1910), Professor Bernhardi (1952), romans: Frau Berta Garlan (1901), Reigen (1903; dialogen, herhaalde malen verfilmd), Casanovas Heimfahrt (1918);
novellen: Sterben (1895), Die Frau des Richters (1926), Traumnovelle (1926), Spiel im Morgengrauen (1927, monologue intérieur), Therese (1928).
Uitgaven: Briefwechsel A.Schnitzler-Otto Brahm (1953), Die erzählende Schriften (2 dln. 1961), Die dram. Werke (2 dln. 1962), Briefwechsel H.v.Hofmannsthal und A.Schnitzler (1964), Aphorismen (1967), Jugend in Wien (1968; memoires).
LITT. R.Allen, An annotated A.Schnitzler bibliography (1966); E.Offermans, A.Schnitzler (1973), H.Rieder, A.Schnitzler (1973).
