Westduits schrijver, *18.1.1914 Hamburg, †3.6.1979 Celle. Schmidt studeerde wiskunde en astronomie.
Hij werd beschouwd als een van de meest radicale avantgardistische schrijvers van de BRD. Hij schreef een zeer opvallend proza, eigenzinnig, vol bizarre woordcombinaties waarin hij wars van alle grammaticale en syntactische conventies een fonetisch genoteerde tekststroom op gang bracht met een geheel eigen orthografie en een zelfontworpen systeem van leestekens. Het is wellicht de tot dusver meest consequent doorgevoerde monologue intérieur sinds J.Joyce. Hoogtepunt van A.Schmidts kunst was het alle dimensies overschrijdende Zettels Traum (1970), waarin drie teksten parallel naast elkaar afgedrukt werden, die drie bewustzijnstrappen van de auteur uitdrukten: de eigenlijke handeling met de persoonlijke reacties van de subjecten, een litterair commentaar daarop en encyclopedische excursies naar aanleiding daarvan. Belangrijk zijn ook zijn litteraire rehabilitaties van vergeten schrijvers, b.v. in Die Ritter vom Geist (1965).Werken: Leviathan (1949), Aus dem Leben eines Fauns (1953), Das steinerne Herz (1956), Die Gelehrtenrepublik (1957), Belphegor (1961), Sitara und der Weg dorthin (1963), Kühe in Halbtrauer (1964), Orpheus (1970), Die Schule der Atheisten (1972), Abend mit Goldrand (1975).
LITT. A.Schmidt, Text und Kritik 20 (1968); J.Drews en H.M.Bock, Der Solipsist in der Heide (1974); H.M.Bock, Vollständige Bibl, aller Publikationen von und über A.Schmidt (1973); W. Pross, A.Schmidt (1979).
