Ned. beeldend kunstenaar, *1.7.1942 Groningen. Kenmerkend voor het zeer uiteenlopende werk van Schippers is de vertekening van de alledaagse werkelijkheid, door b.v. het isoleren van fragmenten, het ontnemen van de eigenlijke functie aan een voorwerp en het toekennen van een andere, oneigenlijke functie daaraan.
Bekend zijn o.a. het Economisch concert 1958; een enkele explosie van matige kracht, de adynamische werken, waaronder de 5 m hoge fauteuil in het Amsterdamse Vondelpark (1965), de opstelling in een cirkel van een groot aantal gemeenteklokken op het Rembrandtplein te Amsterdam (1971). Schippers is eveneens de schepper van de televisie(anti)helden Fred Haché (1972), Barend Servet (1972–73) en Sjef van Oekel (1974–76), met wie hij probeerde de stereotiepe televisieprogramma’s te doorbreken door middel van overdrijving en ridiculisering. Daarnaast is hij actief als dichter: 8 bladen dagdoor (1960), Motie van antwoord (1961) en als filmer: Tulips (1966; met o.a. P.van der Linden).Werk: Het drama van Wim T.Schippers (1979).
