o. (-en),
1. van de scheepvaart geheven gelden;
2. recht betreffende de scheepvaart.
Het scheepvaartrecht is geregeld in tal van wetten, KB’s en ministeriële besluiten, alsmede in het WvK. Zowel in Nederland als in België wordt een groot deel van het scheepvaartrecht geregeld door boek II van het Ned. resp. Belg. WvK. Hierin komen verschillende onderwerpen aan bod. Zo is er o.a. bepaald dat de teboekstelling van schepen en van de zakelijke rechten daarop zoals hypotheken moet plaatsvinden in openbare registers.
In de tweede plaats zijn er bepalingen opgenomen over de aansprakelijkheid van reders en de rechten en plichten van de scheepslieden, onder wie de kapitein. Voorts zijn er regels gewijd aan het vervoer en bevrachten van schepen (cognossement), alsmede aan het vervoer van passagiers. Van belang zijn ook de zeeverzekering en de bepalingen over aanvaring en andere averij. De binnenvaart kent in België ook bijzondere voorschriften (rivierbevrachting). Misdrijven die op zee gepleegd worden, zijn in Nederland strafbaar gesteld door het WStr, in België door een aparte wet (5.6.1928). Veel onderwerpen van scheepvaartrecht zijn geregeld in internationale overeenkomsten, alsmede in verdragen tussen Nederland en België.
