v., het deel van de elektrotechniek, dat de werking van elektrische schakelingen betreft.
De componenten die in de schakeltechniek gebruikt worden, zijn elektromechanisch van aard, zoals het relais of draaicontact, of elektronisch, zoals de transistor, diode of thyristor. Deze componenten zijn steeds kleiner en sneller geworden, zoals in het bijzonder bij de geïntegreerde schakeling het geval is. In de laatste decennia is de schakeltechniek van het grootste belang geweest voor de ontwikkeling van computers. Zie schakelalgebra.
