[Eng. shadow-cabinet], o., groep parlementsleden van een of meer oppositiepartijen die het doen en laten van een regering kritisch volgt.
Elk parlementslid dat deel uitmaakt van een schaduwkabinet let vooral op het handelen van één van de bewindslieden in de zittende regering. Vaak worden vooral specialisten uit de oppositiepartij(en) als schaduwminister aangezocht, zodat een schaduwkabinet een deskundig alternatief vormt voor de zittende regering. In Groot-Brittannië, waar de term vandaan komt, wordt het schaduwkabinet na een verkiezingsnederlaag van de regerende partij vaak als kabinet geïnstalleerd. In Nederland werd in 1971 voor het eerst een schaduwkabinet gevormd. Vlak voor de Tweede-Kamerverkiezingen van 1972 presenteerden PVDA, PPR en D’66 gezamenlijk het tweede schaduwkabinet. Het kwam niet aan het bewind omdat de drie partijen bij de verkiezingen geen meerderheid in het parlement behaalden. In België en Nederland leidt het grote aantal partijen tot steeds wisselende coalities zodat de kans dat een schaduwkabinet regeermacht krijgt erg klein is.
