Albert Pierre, Frans politicus, *28.7.1872 Bordeaux, ♱26.11.1962 Parijs. Sarraut was aanvankelijk advocaat en journalist en werd in 1902 volksvertegenwoordiger voor de radicaal-socialistische partij.
Van 1911—14 en van 1916—20 was hij gouverneur-generaal van Indochina. Tussen 1914— 40 bekleedde hij verschillende ministersposten. Sinds 1926 was Sarraut lid van de Senaat. In 1933 en 1936 was hij korte tijd premier. Op grond van artikelen in het radicale blad La Dépêche de Toulouse, waarvan hij eigenaar-redacteur was, zat hij in 1944—45 in het concentratiekamp Neuengamme. Van 1950—58 was Sarraut voorzitter van de Vergadering van de Franse Unie, een niet levensvatbare koloniale structuur. Werken: L’instruction publique et la guerre (1916), La mise en valeur des colonies françaises (1923), Grandeur et servitude coloniales (1931).
