verordening van Iustinianus i de Grote, keizer van het Byzantijnse Rijk, uitgevaardigd (13.10.554) na de overwinning op de Goten, waarbij de wetgeving van Iustianus toepasselijk werd verklaard in Italië. Deze verordening is van groot rechtskundig en cultuurhistorisch belang geweest, aangezien handschriften van de verschillende onderdelen van Iustinianus’ wetgeving in de korte tijd dat Italië met het Byzantijnse Rijk verenigd was (in 568 ging het verloren aan de Langobarden) dit gebied moeten zijn binnengebracht en gekopieerd.
Zonder deze verordening zou de latere receptie van Romeins recht wellicht niet hebben plaatsgevonden.
