m./o. (-en).
1. edelsteen, doorzichtige blauwe variëteit van het mineraal korund (Al203);
2. saffiernaald.
De blauwe tint van saffier wordt veroorzaakt door sporen titaan en ijzer. Het is gebruikelijk om de witte, gele, groene en violette variëteiten van korund eveneens saffieren te noemen. Deze benaming is echter fout, omdat saffier blauw betekent. De hardheid is 9 volgens de schaal van Mohs. Vindplaatsen zijn o.a. in Kasjmir, Birma, Thailand, Sri Lanka, Montana (VS) en Australië. Synthetische saffieren worden op dezelfde wijze vervaardigd als robijnen. Zij worden, behalve voor sieraden, ook toegepast als grammofoonnaald.
