Libische stad aan de kust ca. 70 km ten westen van Tripoli. In de 7e eeuw v.C. bestond er al een Punische nederzetting, maar de stad bereikte in de Romeinse Keizertijd pas haar grootste bloei, vooral in de tweede helft van de 2e eeuw n.C.
Van de talrijke monumenten uit de Romeinse tijd (forum, tempels, woonhuizen en thermen) is het theater (180 n.C.) goed bewaard gebleven. Het toneeldecor (scaenae frons) van drie lagen zuilenrijen en nissen heeft men goed kunnen restaureren, zodat men een beeld krijgt van de gangbare Noordafrikaanse theaterbouw uit de Romeinse tijd. Ondanks pogingen tot herbouw in de Byzantijnse tijd (met o.a. de basilica van Iustinianus, met schitterend vogelmozaïek) heeft de stad de vele verwoestingen van de 4e—6e eeuw niet kunnen overleven.LITT. K.D.Matthews en A.W.Cook, Cities in the sand, Leptis Magna and Sabratha in Roman Africa (1957); A.di Vita, Sabratha (1969).
