m. (-en),
1. deel van de ruimte dat begrensd wordt door drie door een punt gaande vlakken;
2. hoekmaat van die ruimte gezien vanuit dat punt.
Wanneer drie of meer lijnen, waarvan geen stel van drie in één plat vlak ligt, door één punt gaan, dan bepalen de vlakken door de tweetallen opeenvolgende lijnen een deel van de ruimte dat ruimtehoek heet. Het punt heet het hoekpunt, de lijnen heten ribben, de hoeken zijden van de ruimtehoek en de tweevlakshoeken tussen de vlakken, door opeenvolgende lijnen bepaald, de hoeken van de ruimtehoek. Een ruimtehoek snijdt op een bol, met het hoekpunt als middelpunt beschreven, een bolveelhoek). De grootte van een ruimtehoek wordt bepaald door het oppervlak van deze bolveelhoek beschreven op een bol met straal.
