Middelhoogduitse avonturenroman, ca. 1150 door een onbekende Nederrijnse dichter geschreven in de toen gebruikelijke rijmpaarverzen. Het verhaal gaat over koning Rother, heerser van een denkbeeldig rijk met Bari (ZuidItalië) als hoofdstad, die een bruid zoekt; hij dingt naar een prinses die door niemand veroverd kan worden omdat haar jaloerse vader, de boze koning Konstantijn van Konstantinopel, geen huwelijkskandidaat aanvaardt.
Op avontuurlijke wijze ontvoert Rother de hem liefhebbende prinses, maar verliest haar door toedoen van de agenten van haar vader. Hij ontvoert haar nog eens, waarna het paar lang en gelukkig leeft. De dichter heeft kennelijk uit de internationale verhalenschat van schriftloze sprookjesen heldensagenvertellers geput. Deze roman bleef bewaard in vier handschriften van de 12e-14e eeuw, die aan de Nederrijn en in Beieren geschreven werden. Uitgave door T.Frings en J. Kuhnt (3e dr. 1968; met litteratuuropgave).
