een in 1941 door J.Ross en G.D. Miles gepubliceerde methode om het schuimvermogen van oplossingen van zeep en wasmiddelen te vergelijken.
Men laat hierbij een bepaald volume oplossing door een gestandaardiseerd capillair uitstromen en omlaagvallen in een lange, wijde buis, waarin dan onmiddellijk schuim ontstaat. De hoogte van de schuimkolom wordt 5 s nadat alle vloeistof is uitgestroomd en na 5 min gemeten. De vermindering van de hoogte van de schuimkolom geeft dan een indruk van de stabiliteit van het schuim.
