o. (-en), (ook: dislocatie, stapelfout), storing in de ideale opbouw van kristallen. Een roosterdefect is een afwijking van het kristalrooster.
Het defect kan nul dimensies (puntdefect), één dimensie (lijndefect of dislocatie) of twee dimensies (stapelfout) hebben. Puntdefecten zijn: vacatures (onbezette roosterplaatsen), interstitiëlen (atomen of ionen tussen roosterplaatsen), vreemde elementen (ten opzichte van die waaruit het kristal bestaat, 'legering. Ook als puntdefecten worden beschouwd: vrije elektronen, elektronengaten (de afwezigheid van een elektron), excitonen (aangeslagen toestand van een atoom die door overdracht op naburen kan overgaan). Lijndefecten of dislocaties hebben rand-of schroefkarakter (kristalgroei). Ook de thermische agitatie (fononen) en het oppervlak (onverzadigde bindingen) kunnen als roosterdefecten worden opgevat. Overigens is een relatief gezien zeer klein aantal atomen of ionen erbij betrokken.
