eigenlijk: Louis Farigoule, Frans schrijver, *26.8.1885 Saint-Julien-Chapteuil (Haute-Loire), ♰14.8.1972 Parijs. Romains studeerde letteren en exacte wetenschappen, maar wijdde zich sinds 1919 geheel aan het schrijven.
Hij was een niet-doctrinair vertegenwoordiger van het unanimisme, de litterair-psychologische kijk op het min of meer zelfstandig evolueren van een ‘groep’ personen, die bezield en samengebonden wordt door een zelfde gedachte, gevoel, vooroordeel, belang of verlangen. Romains schreef romans die aanvankelijk gekenmerkt werden door een optimistisch, humanistisch geloof in de wereldverbeterende invloed van de mensen van goede wil, later vol diepe ontgoocheling. Werken: romans: Le bourg régénéré (1906), Mort de quelqu’un (1911), Psyché (3 dln. 1922—29), Les hommes de bonne volonté (27 dln. 1932-56), Le moulin et l’hospice (1949), Violation de frontières (1951), Le fils de Jerphanion (1956), Une femme singulière (4 dln. 1957—60), Mémoires de madame Chauverel (1959); poëzie: La vie unanime (1908), Odes et prières (1913), Europe (1916); toneel: Donogoo Tonka (1920), Monsieur Le Trouhadec saisi par la débauche (1923), Knock (1923); essays: Pour raison garder (1960), Mare Aurèle (1968).
