Vlaams schrijver, *19.12.1895 te Gent, ♱25.4.1966 te Brussel. Roelants behoorde tot de groep van ’t Fonteintje (1921-24), daarna tot de redacties van Vandaag en Forum.
Als schrijver was hij van betekenis, doordat hij de psychologische roman in de Vlaamse letterkunde introduceerde. Roelants legde in zijn romans alle nadruk op de karakteruitbeelding van de personen; het thema is de ziel van de mens; zowel de handeling van het verhaal als het toneel waarop dit zich afspeelde, zijn van ondergeschikte betekenis. De stijl is zeer verzorgd. Roelants schreef ook kritische beschouwingen over de Vlaamse letterkunde, journalistiek werk en vertalingen (o.a. van Bernanos en De Coster). Werken: poëzie: (samen met R.Herreman) Eros (1914, onder pseud. Maurice Minne), De kom der loutering (1918), Het verzaken (1930), De lof der liefde (1949), Vuur en dauw (1965); romans: Komen en gaan (1927), Het leven dat wij droomden (1931), Alles komt terecht (1937), Altijd opnieuw (1943), Gebed om een goed einde (1944); novellen: De driedubbele verrassing (1917), De jazzspeler (1928); verhalen: (samen met R.Herreman) Verwachtingen (1915); ander proza: Schrijvers, wat is er van den mensch? (1943; vermeerderde uitg. 1957), De weduwe Becker, wat ik hoorde en zag op haar proces (1943), Van en over M.Roelants (1956), Roman van het tijdschrift Forum (1965). LITT. F.Closset, M.Roelants (1946); A.van der Veen, M.Roelants (1960).
