François Auguste René, Frans beeldhouwer, *12.11.1840 Parijs, † 17.11.1917 Meudon. Rodin kreeg zijn opleiding aan de Petite École (thans École des Arts Décoratifs) en bij de beeldhouwer Roubaud.
Desondanks werd hij tot driemaal toe afgewezen voor de École des Beaux-Arts. In 1871 vertrok hij samen met Carrier-Belleuse naar Brussel, waar zij het nieuwe beursgebouw decoreerden. Het werk van Rodin is door een aantal nogal uiteenlopende kunstenaars bepaald: Puget met diens beheerste barokkunst, Michelangelo en Donatello, van wie hij het werk leerde kennen op een reis naar Florence en Rome in 1875, Ghiberti, wiens Paradijspoort hem inspireerde tot zijn Porte de l’enfer voor het Musée des Arts Décoratifs. Ook de gotische beeldhouwkunst en architectuur van de Franse kathedralen vormden een belangrijke inspiratiebron. Het anti-academisme van Rodin, waardoor hij in verband gebracht werd met de contemporaine impressionisten, werd hem niet in dank afgenomen. Het monument voor Claude Lorrain te Nancy werd op last van het gemeentebestuur veranderd; de stad Calais weigerde aanvankelijk zijn Bourgeois de Calais; zijn enige ruiterstandbeeld, voor generaal Lynch, werd al voor de onthulling te Santiago in een Chileense revolutie verwoest; zijn Penseur werd ernstig beschadigd door vandalisme; zijn beeld van Balzac werd eveneens in eerste instantie afgewezen; en zijn Porte de l’enfer (naar Dantes Divina commedia) bleef onvoltooid.Rodin heeft een groot aantal portretbusten op zijn naam staan, o.a. die van Carrier-Belleuse, Dalou, Legros, Puvis de Chavannes, Shaw en Clémenceau, die blijk geven van een realisme, gekoppeld aan dramatische uitdrukkingskracht en vrije behandeling van het materiaal (vaak brons, maar ook marmer, gips, terracotta). De kunstenaar introduceerde een geheel nieuw genre in de beeldhouwkunst: het detail als op zichzelf staand werk. Zo beeldhouwde hij een paar handen of een romp. Daarnaast was Rodin een begenadigd tekenaar, graveur en aquarellist. Zijn werk wordt als een afsluiting van de door de renaissance beheerste beeldhouwkunst beschouwd; toch werkten verscheidene van zijn leerlingen en navolgers, o.a. Bourdelle, Vigeland, Mestrovic, Kolbe en Richier, in zijn trant. Zijn werk, waarvan vele replieken bestaan en dat hij zelf reeds bijeenbracht, is het best vertegenwoordigd in zijn beide ateliers, Hôtel Biron (Musée Rodin) te Parijs en de Villa des Brillants te Meudon, terwijl de Londense Tate Gallery en het Rodinmuseum te Philadelphia eveneens een vrij compleet beeld geven.
LITT. C.Goldschneider, Rodin (1962); D.Sutton, The triumphant satyr. The world of A.Rodin (1966); B.Champigneulle, Rodin (1970).
