1. m. (-en), (ook: karbonkel), edelsteen, de roodgekleurde, heldere variëteit van het mineraal korund;
2. bn., robijnrood.
In slijpbare kwaliteit wordt robijn bijna uitsluitend gevonden in enkele streken van Birma, Thailand, Sri Lanka, Afghanistan, Noord-Carolina en Zwitserland. Hij wordt gegraven uit leemlagen, die ontstaan uit verwering van de contactzone van graniet en marmer. De grote zuivere stenen zijn zeer zeldzaam; het hoogst gewaardeerd wordt de duivebloedrode variëteit die alleen in Birma voorkomt. Robijn wordt thans ook vrij eenvoudig synthetisch vervaardigd door zuiver aluminiumoxidepoeder op de kop van een vuurvast staafje te strooien, dat kort onder het warmste gedeelte van een naar beneden wijzende knalgasvlam is geplaatst, zodat een peervormig kristal van korund ontstaat. Toevoeging van een weinig chroomoxide aan het poeder verschaft daaraan de kleur van natuurlijke robijn. De synthetische robijnen zijn alleen in het laboratorium van echte te onderscheiden. De steentjes in horloges en andere fijne instrumenten zijn in de regel synthetische robijn of saffier.
