[Fr., overgangsriten], (culturele antropologie) die rituelen die in niet-westerse landen worden uitgevoerd bij belangrijke keerpunten in het leven van een individu, als men overgaat van de ene levensfase naar een volgende (b.v. geboorte, puberteit, huwelijk, overlijden). Deze riten vallen in drie delen uiteen:
1. de scheidingsriten (waardoor de individu wordt afgesneden van zijn vorige levensfase);
2. de overgangsriten (die hem voorbereiden op de nieuwe status);
3. de inpassingsriten (waarbij de individu wordt bevestigd in zijn nieuwe positie binnen de samenleving).
Zo worden bij initiatieceremoniën (initiatie) de jongens of meisjes eerst afgezonderd en ritueel losgemaakt van hun kinderjaren, vervolgens ritueel (en ook praktisch) voorbereid op hun overgang naar de wereld der volwassenen, om uiteindelijk met een slotritueel te worden geïnstalleerd als volwassen lid van de maatschappij, waarbij vaak een stervens-en wedergeboorteritueel wordt uitgebeeld.
LITT. A.van Gennep, The rites of passage (1965).
