Amerikaans fysioloog, *30.10.1895 Orange, ♱23.2.1973 Lakeville. Richards onderzocht samen met A.Cournand sinds 1925 de harten longfysiologie aan de Columbia University, waar hij in 1947 hoogleraar werd.
Van de verschillende onderzoekmethoden die hij ontwikkelde, kreeg die van de hartcatheterisatie de meeste bekendheid. Ook bestudeerde hij de gevolgen van traumatische shock op het hart. Met Cournand en W.Forssmann kreeg Richards in 1956 de Nobelprijs voor geneeskunde.
