Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 31-01-2022

Ribfractuur

betekenis & definitie

v. (-turen), breuk van een rib.

Door een harde klap tegen de borstkas kunnen een of meer ribben barsten of breken. Door de aanvankelijk heftige pijn die een gebroken rib veroorzaakt, wordt de borstademhaling ernstig belemmerd.

Wanneer een scherp breukoppervlak naar binnen gedrukt is, kan een slagader van de borstkas afscheuren, en de long kan worden ingescheurd. Het gevolg is een aanzienlijk bloedverlies in de borstholte, en ernstige benauwdheid door ontsnappen van lucht via de scheur in de long (pneumo-thorax). Door beknelling tijdens een ongeval kunnen vele ribfracturen ontstaan, waardoor de borstkas als geheel onstabiel wordt; de ademhalingsbewegingen zijn dan niet efficiënt meer, en de gaswisseling in de longen stagneert. In dergelijke gevallen is machinale beademing (respirator) nodig, totdat de stabiliteit van de borstkas is hersteld, hetgeen twee tot drie weken in beslag kan nemen.

< >