o. (-comen), kwaadaardige woekering van reticulumcellen (cellen betrokken bij de vorming van een bepaald type bindweefsel, nl. het reticulaire bindweefsel).
Het ziekteverloop en de behandeling van reticulosarcoom verschillen niet wezenlijk van die van het lymfosarcoom. Een speciale vorm van lymfosarcoom is in het verleden veelal ten onrechte gediagnostiseerd als reticulosarcoom, maar daarbij is dan slechts sprake van woekerende lymfocytaire cellen die eruit zien als reticulumcellen. Deze ziekte kan in alle organen optreden, reticulo'se, v., (ook: reticulo-endotheliose), een kwaadaardige aandoening van het reticulo-endotheliale systeem (RES).
Reticulose kan voorkomen in lymfknopen, lever, milt en beenmerg (of in combinaties van deze organen) aangezien het RES vooral in deze organen voorkomt. Ook het bloed kan erbij betrokken worden, zodat er een leukemie ontstaat. Het belangrijkste type cel uit het RES is de histiocyt of macrofaag; reticulose betreft dus eigenlijk een kwaadaardige woekering van histiocyten (maligne histiocytose). Vroeger rekende men ook de lymfocytaire cellen tot het RES, zodat de term reticulose ook voor het lymfosarcoom werd gebruikt; vandaar dat de term reticulose de laatste tijd in onbruik raakt.
