[Lat. retentio, terughouding], v., ophouding; recht van retentie of retentierecht, recht om een zaak die men van een ander onder zich heeft, niet terug te geven voordat de schuld met betrekking tot dat goed voldaan is; (geneeskunde) ophouding of terughouding van vloeistoffen: urineretentie, onvermogen om de blaas (volledig) te ledigen.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
