oude Kanaanitische godheid, ca.2500 v.C. te Ebla vereerd. Resjef wordt genoemd in Punische teksten uit gebieden rond de Middellandse Zee, in teksten uit Oegarit (waarin hij wordt gelijkgesteld met de Babylonische god Nergal) en in Fenicische en Aramese inscripties.
Van oudsher was hij een god die verbonden was met de onderwereld, met dood, ziekte en rampen. In het OT wordt het begrip resjef voor rampen gebruikt (o.a. in Deut.32,23 vlg.), wat overeenkomt met het karakter van deze godheid. Sinds de 18e dynastie speelde Resjef een belangrijke rol in Beneden-Egypte. Amenhotep II (1438 v.C.—1412 v.C.) beschouwde hem als zijn persoonlijke god. In Egypte werd hij afgebeeld als krijgsgod met strijdbijl of pijl en boog. Hij werd ook in Sidon vereerd, waar tevens zijn positieve aspect, nl. patroon van steden of vorsten, naar voren kwam.
LITT. W.J.Fulco, The Canaanite god Resep (1976).
