[Fr.], v./m. (gewoonlijk in het mv.), daad van weerwraak, vergeldingsmaatregel: nemen; als, bij wijze van represaille; m.n. daad van eigenrichting tussen twee souvereine staten.
Represaille is een al dan niet gewelddadige dwangmaatregel door de ene staat tegen de andere staat, op grond van een voorafgaand onrechtmatig handelen van die andere staat, en is in wezen in strijd met het volkenrecht. Algemeen wordt aangenomen dat eerst tot represailles mag worden overgegaan nadat pogingen zijn gedaan op vreedzame wijze rechtsherstel te verkrijgen en behoorlijke notificatie van de te nemen dwangmaatregel heeft plaatsgevonden. Een ander vereiste voor de toepassing van represailles is dat het effect ervan proportioneel dient te zijn ten opzichte van het onrechtmatig handelen van de andere partij. Een daad van represaille dient beëindigd te worden zodra de wederpartij haar onrechtmatig handelen achterwege laat of voldoende waarborgen heeft gegeven de geleden schade te vergoeden en herhaling te voorkomen. In de 20e eeuw manifesteert zich een duidelijke tendens represailles in vredestijd te beperken. Dit geldt m.n. voor gewelddadige represailles.
In art. 2. lid 4 van het Handvest van de VN wordt het nemen van gewelddadige dwangmaatregelen uitdrukkelijk verboden. Naarmate de organisatie van de internationale samenleving voortschrijdt en de internationale rechtspraak en arbitrage in betekenis zullen toenemen, zal er minder ruimte zijn voor represailles.
LITT. F.Kalshoven, Belligerent reprisals (1971).
