o., aanduiding voor stromingen binnen de arbeidersbeweging die vreedzame, geleidelijke hervormingen voorstaan, waarbij de revolutie wordt verworpen.
Na de Eerste Wereldoorlog wordt de term reformisme gebruikt als aanduiding voor de Westen Middeneuropese sociaal-democratie. Sinds de Tweede Wereldoorlog gaat de benaming ook op voor oude Europese communistische partijen, die het socialisme langs wettige weg trachten te bereiken en geen gewelddadige revolutie meer voorstaan. In tegenstelling tot de sociaal-democratie vat deze stroming de benaming ‘reformistisch’ negatief op. revisionisme, socialisme.
