[Lat. redundare, overladen zijn], term waarmee men het percentage overbodige woorden van een mededeling betitelt.
Zegt men van een bericht (telefoongesprek, brief enz.) dat het een redundantie van 50 % heeft, dan wil dit zeggen dat naast de voor de overdracht van de inhoud essentiële woorden, een gelijk aantal extra woorden (tussenvoegsels, verduidelijkingen enz.) geplaatst is. De redundantie van Westeuropese talen bedraagt ruim 40 %; de redundantie van een telegram zal men uit economische overwegingen trachten nul te maken. Bij overdracht van een boodschap, b.v. bij verzending van een telegram, het overseinen van gegevens via een communicatiesatelliet, bestaat altijd het risico van verminken. Bewust toegepaste redundantie kan daartegen beschermen of in ieder geval de verminking doen herkennen, opdat hernieuwd overzenden aangevraagd kan worden. Dit doet men door een codering te gebruiken waarbij alleen bepaalde symboolcombinaties toegestaan zijn en iedere enkelvoudige verminking in een verboden combinatie resulteert. Hoe hoger de redundantie des te groter kan de bescherming worden maar ook des te meer symbolen moeten worden overgeseind.
In de praktijk moet men redundantie en bescherming dus afwegen, waarbij de veelvuldigheid van storingen en het belang van foutloosheid moeten worden beoordeeld. Door een zeer hoge redundantie kan de interne gegevensoverdracht binnen een computer b.v. al praktisch foutloos gemaakt worden.
