[Du. Realitätsprinzip], o., volgens Freud het principe dat de louter op bevrediging van de driften gerichte behoeften van het Es aan ethische en sociale normen weet aan te passen.
Door het realiteitsprincipe leert de mens de bevrediging van een drift toch uit te stellen of ervan af te zien. Het behoedt hem voor gevaarlijke conflicten met de maatschappij en de werkelijkheid. Het Ik wordt door de realiteit gevormd en in stand gehouden en geeft vorm aan de meer vormloze driftmatige krachten die in de mens aanwezig zijn. lust.
